βεργέτα

η (Μ βεργέττα)

νεοελλ.

1. βέρα

2. σκουλαρίκι

3. το επάνω ημικυκλικό μέρος του σκουλαρικιού

4. (για γυναίκα) λυγερή σαν βέργα

μσν.

ρόπαλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. verghetta «το ραβδάκι»].